વિધવાનું ગીત

ઉમ્બરેથી આંગણાં પાછાં વળે ને હવે વાગે નૈં કિનખાબી ઠેસ,

નીંદરનું નામ હવે ચિતરેલ ટૌકો ને શમણાં તો શમણાંને દેશ,

આયખાને સાંભરે એ સથવારો તારો,

રોજ રોજ ઢળતો આ જુવાનીનો પારો,

આયખું તો જેમ તેમ જીવી જવાય પણ ચાડી ફૂંકે છે આ કેશ,

                          ઉમ્બરેથી....      

ઘડિયું લાગે છે મને વરસોની વાત,

કેમ કાઢું દા’ડા, હુંયે માણસની જાત,

દાખલો આ જીવતરનો બેઠો ’તો માંડ ત્યાં છેવટતો શૂન્ય વધી શેષ.

                       ઉમ્બરેથી...