Thursday, November 10, 2011

વિધવાનું ગીત


ઉમ્બરેથી આંગણાં પાછાં વળે ને હવે વાગે નૈં કિનખાબી ઠેસ,
નીંદરનું નામ હવે ચિતરેલ ટૌકો ને શમણાં તો શમણાંને દેશ,

આયખાને સાંભરે એ સથવારો તારો,
રોજ રોજ ઢળતો આ જુવાનીનો પારો,

આયખું તો જેમ તેમ જીવી જવાય પણ ચાડી ફૂંકે છે આ કેશ,
                          ઉમ્બરેથી....      

ઘડિયું લાગે છે મને વરસોની વાત,
કેમ કાઢું દા’ડા, હુંયે માણસની જાત,

દાખલો આ જીવતરનો બેઠો ’તો માંડ ત્યાં છેવટતો શૂન્ય વધી શેષ.
                       ઉમ્બરેથી...

No comments:

Post a Comment